رویکردها و روش‌های اساسی در خصوص محاسبة سرمایة انسانی; مقایسة روش‌ها و ارائه یک مدل مفهومی

یکی از مشکلات اساسی در تابع تولید، جایگزین کردن متغیری است که بتواند اثر سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی را به‌خوبی تشریح کند. بر این اساس، هدف این مقاله، تعیین متغیری است که بتواند بخش وسیعی از سرمایة انسانی را پوشش دهد. مطالعات نشان داد که برآورد سرمایة انسانی به ارزش پولی، بهترین پراکسی از سرمایه انسانی است؛ لذا ابتدا روش‌ها و رویکردهای مختلفی که می‌توانند ارزش دقیق‌تری از سرمایة انسانی را نشان دهند با استفاده از مطالعات تطبیقی و اسناد موجود در کشورهای مختلف مورد مقایسه شده و به سه رویکرد اساسی در کنار سایر روش‌ها توجه شد. با بررسی و تحلیل رویکردها و روش‌های موجود، یک مدل و چارچوب مفهومی استخراج شد که سرمایه انسانی را ارزش حال سرمایه گذاری‌های گذشته و درآمدهای به‌دست آمده در آینده می‌داند. نتیجة دیگر این که سرمایه انسانی‌ فقط ماحصل آموزش و آن هم از سوی دولت نبوده بلکه پارامترهایی چون بهداشت، تجربه، سرمایه گذاری‌های بخش خصوصی و خانوارها را نیز دربر می گیرد. مقایسة کشورهای جهان در بازه زمانی متفاوت، حاکی از آن است که برآورد روش‌ها دارای همگرایی هستند که خود می‌تواند مؤید علمی بودن و دقیق بودن آنها باشد.